هنرهای رزمی در کجا و در چه زمانی آغاز شد ؟
هر فردی که تلاش می کند تا به منشاء و مبداء هنرهای رزمی پی ببرد با یک معما مواجه می شود و آن اینکه این هنرها تا نواحی دوردست مشرق زمین گسترش یافته و آشکار است که هرگز در اروپا و حتی در اطراف مدیترانه یعنی محلی که در آن مردم قبل از ایجاد امپراتوری روم با اهالی مشرق زمین تماس داشتند ، روی هنرهای رزمی تمرین نشده است .
وقتی توضیح روشهای رزمی غربی را در گذشته مطالعه می کنیم ، مشاهده می نماییم که هیچ نامی از فنونی که در شرق هندوستان مورد تمرین قرار می گرفت ، برده نمی شود .
در همین رابطه اگر چه کشتی و بوکس یونانی و رومی خشونت بار است اما شباهت کمی به فنون غربی خود دارد .
یونانیها صاحب مسابقه کشتی خشونت بار و ویژه بودند که با تسلیم یا مرگ یا زنده ، پایان می یافت . در همین مسابقات و در جریان برگزاری یک مبارزه مشهور بود که برنده در لحظه تسلیم حریف ، جان باخت .
چنین بنظر می رسد که این ورزش در روم بطور عمده روی زمین برگزارم شود اما این ورزش رزمی ، کمتر در مشرق زمین مورد استفاده قرار می گرفت .
فنون رزمی بطور استادانه در هنرهای گلادیاتوری رومی بکار گرفته می شد . گلادیاتورها در مدارس خاصی آموزش می دیدند و گلادیوتورهای موفق این شانس را داشتند تا دوره بازنشستگی به زندگی خویش ادامه دهند .
اگرچه نبرد گلادیاتوری به شکل یک مسابقه عمومی درآمد و رزم آن پیچیده بود اما چیزی که اکنون آن را هنر رزمی می نامیم در آن پیشرفت نکرد .
شاید دو اثر کوچک هنری بابلی که متعلق به ۲۰۰۰و ۳۰۰۰قبل از میلاد است ، سند اولیه ای مبنی بر آغاز هنرهای رزمی باشد.
البنه این دو اثر باید به دقت و احتیاط تحت بررسی قرارگیرند . هریک از آنها نشان دهنده ، دو مرد است که در حالت جنگ با یکدیگر هستند ، یکی از دوتن ، دستش را در حالت ویژه دفاعی قرار داده است که از اصول اساسی ، هنرهای رزمی مدرن بشمار می رود ، مجسمه دیگر نیز نشان دهنده دو تن است که با گرفتن کمربندهای یکدیگر کشتی میگیرند.
البته این روش جزء یکی از روشهای نادر درگیری است که در مغرب زمین ناشناخته است اما در شکل سنتی کشتی ژاپنی (سومو ) به عنوان یکی از فنون مشهور بشمار می رود.
هیچ مدرک دیگری وجود ندارد که نشان دهد هنرهای رزمی پیشرفت خود را در هلال حاصلخیز آغاز کردند . اما بسیاری از ایده های مهم از آنجا آغاز شد و بطرف مغرب و مشرق زمین گسترش یافت .
فرهنگ مسوپوتامیا آنقدر غنی بود که بتواند در زمینه های متفاوتی ازافراد حرفه ای پشتیبانی کند.
هنرجوی رزمی باید وقت تمرین و مطالعه را داشته باشد و محافظین پادشاهان نیز همواره در جستجوی چنین افرادی بودند . اگر چه محافظین پادشاهان یا بازرگانان یا معابد ، وقت تمرین و تجربه را داشتند اما هرگز در تمریناتی که مستلزم صرف وقت سربازان بود ، شرکت نمی کردند.
آیا ممکن بود که عقاید ه ماورای مرز آسیا سفر کند ؟ بلی بیش از آنچه ما تصور میکنیم ، بعنوان مثال مردم فرهنگ ((هاراپا))یعنی تمدن اولیه مردم هندوستان ، در حدود سال ۲۵۰۰قبل از میلاد با مردم ((سوپوتامیا ))تجارت می کردند.
همچنین مدرک دیگری نشان می دهد که یک طرح ویژه تبر برنزی در حدود ۱۳۰۰سال قبل از میلاد د رمنطقه وسیعی که از اروپا تا چین گسترش می یافت ، مورد استفاده قرار گرفته است .
قبل از اینکه جاده های ابریشم به عنوان یک مسیر تجاری میان امپراتوری چین و روم بنا شود ، چینی ها از نمایش آکروبات های هندی و شرق مدیترانه لذت می بردند .
اکنون باید گفت که از میان وقایعی که در یک زمان اتفاق می افتد تاریخ چنین مبادلات فرهنگی باستانی اش را به ثبت نرسانده است .
اما یک ارتباط نزدیک میان حرکات آکروباتها و شرکت کنندگان در هنرهای رزمی وجود دارد . یک سری روابط سنتی طولانی نیز میان بسیاری از هنرهای رزمی و نحوه اجرای آنها وجود دارد .
آنچه از آن اطمینان داریم این است که هنر رزمی که از طریق هلال حاصلخیز به مشرق زمین رسید در شکل ابتدایی بود و اولین بار در هندوستان و چین پیشرفت کرد و در شکل سیستمهای پیچیده امروززی به اوج خود رسید .
یکی از عوامل اساسی فنون رزمی دارای مسابقه و زمینه مذهبی و طبی است که عبارتست از استفاده عمدی از تنفس به منظور کسب قدرت ، تعادل و توانائی سیستمهای تنفسی که هنوز هم در مذاهب خاورمیانه مورد استفاده قرار میگیرد و جزء عوامل اساسی در تمرینات یوگا و تمرینات طولانی مدت چینی بشمار می رود .
آنها بقدری پیشرفته بودند که در حدود ۵۰۰سال قبل از میلاد بعنوان یک سیستم تمرینی که احتمالا جزء پیشگامان قدیمی (( تای چی )) است ، در تاریخ به ثبت رسیده است.